Elke Uijtewaal

>> denkbeelden & processen

Even niks sociaals


Een jaar lang geen social media. Net zo zen als bezoekje sauna. Kan het iedereen aanraden. Eindelijk weer maken om het maken en geen druk meer om regelmatig te posten (wat je eigenlijk hoort te doen want bekendheid en succes). Lukte me toch al niet.

Mijn creatieve proces gaat namelijk meestal zo. Als ik een nieuw idee heb raak ik daar vaak erg enthousiast van. Als in: stuiterend door het huis mijn moeder 10.000 keer bellen (ik hou van overdrijven) vol met adrenaline. Vervolgens plaats ik die eerste ideeën en schetsen graag op social media. Voor een deel vanuit dat eerder genoemde enthousiasme (ik deel dat graag met de rest van de wereld) en voor een deel omdat ik benieuwd ben of het alleen in mijn hoofd een goed idee is of dat ‘men’ het daarmee eens is.

En dáár gaat het vaak mis. Tuurlijk, soms is het delen van zo’n eerste projectidee goed als een soort van eerste marktonderzoek. Kijken of de doelgroep er daadwerkelijk enthousiast van wordt. Maar deze manier van werken heeft nogal zijn minpunten. Want ofwel a: ze zijn minder enthousiast dan ik had gehoopt (lees: ik krijg niet binnen 5 minuten een lawine van likes en praise binnen, boe hoe) ofwel b: ze zijn wél super enthousiast. Geeft een mega adrenaline boost. En dat kickstart een hele nieuwe rollercoaster en wil ik lekker in die vaart door. Nieuwe stappen. Nieuwe ideeën. Nieuwe posts… Mijn hoofd houdt niet meer op.

Oftewel: ik laat me te veel beïnvloeden door al die input. Om maar niet te spreken van het werk van anderen dat je in de tussentijd op socials tegen komt. Hallo imposter syndrome, zeg hallo tegen faalangst.

En dus die nieuwe regel. Tuurlijk was het even wennen, maar ik kan het iedereen aanraden. Soort van sabbatical. Lekker de tijd om te experimenteren, nieuwe ideeën te onderzoeken en rustig te laten sudderen en pas aan het eind van die periode bekijken wat je precies met de wereld wilt delen. Die rollercoasters zijn er nog steeds, die horen nu eenmaal bij het proces. Maar ik voel nu alleen nog maar de druk van mezelf. Meeeeeer dan genoeg.