Ik ben met iets geweldigs bezig. Ik zeg alleen nog niet wat. Maar het wordt fantastisch. Als het goed is. Dus het was even graven om te achterhalen waarom dit me dan toch stress en onrust opleverde. Weinig verrassend bleek het (🥁*tromgeroffel* 🥁) de angst om fouten te maken. De terugkerende valkuil van een perfectionist. 

Gisteren kreeg ik vlak voordat ik in slaap viel een briljant idee. Denk ik. De komende tijd ga ik alle fouten die ik maak voor mezelf opschrijven, inclusief de oorzaken en leerpunten. Alsof ik een potentiële lezer tips geef, geschreven met een optimistische insteek. Op die manier voelen fouten nuttig, kan ik er beter afstand van nemen, en zie ik beter wat ik ervan heb geleerd. Een fout maken wordt dan een feestje, want YES WEER EEN GOED VERHAAL!

En als de keuze toch geen fout blijkt te zijn geweest dan is dat ook best oké. Successen mogen ook best gevierd worden.