Het is nu zondagavond meets maandagmorgen en mijn hoofd zit veel te vol om naar bed te gaan. Het perfecte moment voor een blogpost 🤷‍♀️ Enjoy en hopelijk alvast weltrusten.

Even een recap. Ik mag dit jaar – van mijzelf – in mijn vrije tijd alleen aan projecten werken die ik ook echt alleen voor mezelf doe. Niks online delen. Alleen maar experimenteren en onderzoeken. Omdat het proces – OK ik bedoel natuurlijk gewoon ik – anders weer zo afhankelijk gaat worden van wat mensen ervan zullen gaan vinden. En omdat deze informatie doorgaans niet nuttig is voor het volgen van eigen intuïtie kies ik dus even volledige radiostilte.

En ik noem dit omdat ik toch stiekem weer een beetje uit de band ben gesprongen en mijn eigen regels heb verbroken. Maar ik kan er niks aan doen! Eerlijk. Er kwam een challenge voorbij (IXXI x Van Gogh Museum) met een deadline die nu eenmaal vóór de jaarwisseling plaatsvond. Namelijk vandaag. En omdat het wél heel erg te maken had met experiment en onderzoek mocht het. Toch? Dat vond ik dus ook.

Hoe dan ook…. tromgeroffel, want er ligt nu een ‘af’ werk bij IXXI in de mailbox (ik zeg ‘af’ want ik heb het de afgelopen week al zo’n 17x ‘af’ genoemd. Aangenaam kennis te maken: ik ben een perfectionist). Het is een vertaling geworden van zijn zelfportret in een soort van hybride vorm van zijn werk met mijn stijl. Zo ontzettend tof om te doen. En leerzaam. Heb me nog nooit zo intens verdiept in zijn werk. Wat een fantastische schilder was het toch. En ik ben tot een eindresultaat gekomen dat ik zonder zijn indirecte hulp van een mega lading inspiratie nooit had kunnen maken.

To be continued…

Ik heb zo vaak ik eraan dacht een screenshot gemaakt van het werk. Mijn plan is om dit binnenkort achter elkaar te zetten zodat er een stopmotion van het proces ontstaat: van de zoektocht naar de grote lijnen tot het pixelnerden in de hoekjes. En in de tussentijd nog even heel hard duimen tot te de uitslag 🤞